-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31333 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

خداوند بارها در قرآن كريم ما را به مهربان بودن خودش بشارت داده است; پس چرا ما اين قدر از مرگ و عذاب قيامت ميترسيم؟

رحمت و مهرباني خدا شامل تمام بندگان و موجودات ميشود; و رحمان و رحيم است و بندگان پرهيزگارش را بسيار دوست دارد و رحمت عام او، حتي شامل خطاكاران نيز ميشود و در صورتي كه توبه كنند، خداوند تمام گناهان آنها را ميبخشد، چنانكه ميفرمايد: بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كردهايد، از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را ميآمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.(زمر، 53، ترجمه آية اللّه مكارم شيرازي، دارالقرآن الكريم، 1376.)

ترس از خداوند و عذاب او، خود از مهمترين نعمتها و از بهترين جلوههاي رحمت الهي است; زيرا اگر چنين نبود، انسانها در حق همديگر، بسيار ظلم ميكردند و با ارتكاب انواع معاصي، از مسير كمال باز ميماندند.

شهيد مطهري; دربارة مفهوم ترس از خدا ميگويد: ذات خداوند موجب ترس و وحشت نيست; امّا اينكه ميگويند از خدا بايد ترسيد; يعني از قانون الهي بايد ترسيد; در دعا وارد است: يا من لايرجي الا فضله و لايُخافُ الا عَدْلُه اي كسي كه اميدواري به او، اميدواري به فضل و احسان اوست و ترس از او، ترس از عدالت اوست، و باز در دعا آمده است: تو سرهي از اينكه از تو ترسي باشد، جز از ناحية عدالت، و از اينكه از تو جز اميد نيكي و بخشندگي توان داشت.

عدالت نيز امر موحش و ترس آوري نيست. انساني كه از عدالت ميترسد، در حقيقت از خودش ميترسد كه در گذشته خطا كرده و يا ميترسد كه در آينده به حقوق ديگران تجاوز كند.(ده گفتار، شهيد مرتضي مطهري;، ص 19 و 18، انتشارات صدرا.)

اما جهت ترس ما از مرگ و عذاب روز قيامت با وجود مهرباني و لطف بي حساب خداوند براي اين است كه به هر حال هم او ]خداوند[ خودش خبر داده است كه من در عين لطف و رحمتم براي گناهكاران عذابي سخت فراهم كردهام إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِيم;(فصلت،43) پروردگار تو داراي مغفرت و ]هم[ داراي مجازات دردناكي است. نَبِّئْ عِبَادِيَّ أَنِّيَّ أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيم # وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الاْ ئَلِيم;(حجر،49ـ50) بندگان مرا آگاه كن كه من بخشنده و مهربان هستم و ]اين كه[ عذاب و كيفر من ]نيز[ همان عذاب دردناك است! كدام انسان است كه يقين كند كه مراتب بندگي را بجا آورده و از اوامر الهي تخلف نكرده است تا از قيامت و از عذاب دردناك او خود را در امان ديده و ترسناك نباشد. البته هستند و بودهاند اوليأ الهي كه مرگ را القأ و محبوب خود ميديدهاند و نه تنها هراسي از مرگ نداشتهاند بلكه آن را اول راحتي خود ميدانستهاند مانند امام خميني كه فرمود من با آرامش و قلبي مطمئن پروردگارم را ملاقات ميكنم. البته در كنار اين مطلب همواره ترس از عذاب الهي وجود داشته است.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.